Dagur skrýtinna lista

Ég er ekki frá thví ad egóid mitt hafi fengid vænt búst í gær thegar mér var sagt ad ég líktist Scarlett Johansson. Ekki ad ég hafi tekid thetta mjög alvarlega en thad er thó ekki leidum ad líkjast!
Thetta var mér sagt af Idu, leiklistarbekkjarsystur minni, en ég fór til Århus í gær med leiklistarhópnum. Vid fórum rétt eftir hádegismat og vorum allan daginn. Fórum á Aros, stórt listasafn thar sem var sýning á verkum Michael Kvium. Um thann mann hafdi ég aldrei heyrt en honum mun ég hédan í frá aldrei gleyma. Hann málar mest myndir af líkömum, helst ofsalega ljótum og afskræmdum, og mikid af börnum sem er verid ad borda, drepa og fæda. Málverkin voru gód, ofsa gód, en ég var ordlaus af annarri ástædu en fegurd málverkanna thegar ég kom út. Einnig var verid ad sýna tvær kvikmyndir sem hann hafdi gert. Önnur heitir Grød og er stuttmynd og fjallar ad miklu leyti um graut. Konu sem eldar graut, matar ógedslega manninn sinn á grautnum, kyrkir svo barnid sitt og hengir sjálfa sig í eldhúsinu. Thá nær madurinn í uppblásnu dúkkuna sína og fer og skemmtir sér med henni. Jeminn.
Hin myndin heitir The Wake og er 8 tíma löng, eins löng og ein nótt. Ógedsleg og virkilega skrýtin thótt ég hafi augljóslega bara séd smábrot úr henni.
Um kvöldid fórum vid svo í leikhús á Melampe. Melampe er hundur sem tvær systur eru ad rífast um ad eiga. Tvær fullordnar systur. Leikritid var lélegt. Hins vegar, eftir leikritid, fórum vid á kaffihús og fengum ad hitta Majbritt Saeren sem leikur í leikritunu. Fyrir thá sem ekki fylgjast mikid med dönskum leikritum thá leikur hún Søs í Krónikunni. Thad var töff.

Thad var gaman í Århus en ég tel óhætt ad segja ad thetta hafi verid óvenjulegur dagur.