Blóð, can't beat the feeling...

Ég fékk sms frá Blóðbankanum í morgun þar sem í stóð að þá vantaði sárlega blóð úr mínum flokki og hvort ég gæti ekki komið í dag að gefa. Ég fór í tíma og hugsaði svo með mér að það væri í rauninni ekkert vitlaust að ég færi bara að gefa blóð, ókeypis matur og svo er náttúrulega fátt skemmtilegra en að láta dæla úr sér fagurrauðum vökvanum og fá að horfa á það.
Ég fyllti út skýrsluna um sjálfa mig. Nú eru komin næstum tvö ár síðan ég gaf seinast blóð svo ég merkti við fleiri "já" en ég hef gert áður. Frá síðustu blóðgjöf hafði ég: Farið í bólusetningu (fyrir lifrarbólgu og taugaveiki), fengið hósta eða hita og ferðast utan Norðurlandanna. Annars var ég hressari en mörg fressin þessi síðustu tvö árin.
Hjúkrunarfræðingurinn kallar mig svo upp þegar ég er búin að maula nokkur ritzkex, drekka djús og borða rúsínur. Hún er voða indæl og skammar mig fyrir að hafa ekki komið oftar síðustu tvö árin.. Hohoho, hló ég. Hún réttir mér ópalpakka sem heitir ekki Ópal heldur Blóðsykur, svo ég geti nú borðað það þegar ég sé búin að gefa. Svo kíkir hún á skýrsluna og nefnir að ég hafi fengið hósta eða hita frá síðustu bljóðgjöf. Hún minnist ekki orði á bólusetninguna eða ferðalögin. Hvað veit hún nema ég hafi verið bólusett með skítugri nál og hafi stundað vændi á götum Havanaborgar?! Ég segist hafa fengið kvef á þessu tímabili já... Ekki óalgengt á þessu annars ágæta landi. Hún segir mér þá að ég sé ekki alveg búin að ná mér af kvefinu. Nú?? Ég hugsaði mig aðeins um, sagði henni svo að ég hefði verið með smá nefrennsli í dag vegna kulda. Hún segir mér að það sé sniðugast að ég komi seinna að gefa, svo ég nái mér almennilega af kvefinu, þó að það vanti sárlega blóðgjafa og ég hafi ekkert verið með kvef. Ég reyni í smástund að sannfæra konuna um að ég sé í alvörunni ekki veik, ég verði aldrei veik! Ekkert gekk og ég labbaði niðurlút út úr banka blóðsins með smá ritzkex og rúsínur í maganum en ekki jólakökuna og kaffið sem ég hafði hugsað mér. Og svo gleymdi ég líka ópalinu mínu.


Þess má þó geta að ég er ekkert að lasta Blóðbankann með þessari færslu. Mér finnst þetta dæmi um góð vinnubrögð hjá hjúkrunarfræðingnum. En þú veist... Ég var ekkert veik!