Af Fiðluballi

Síðan ég var 14 ára hafði mig langað á Fiðluballið. Á hverju ári sá maður mynd af dansandi menntskælingum í sínu fínasta pússi í Mogganum og hlakkaði til að verða stór.
Á fimmtudaginn varð ég semsagt stór. Það var ofsalega gaman að klæða sig upp í föt sem ég hugsa að ég muni aldrei klæðast aftur en múnderingin mín samanstóð af svörtum kjól sem var svo síður að ég sá ekki tærnar á mér, ekki einu sinni í hælum, og svörtum hönskum sem náðu upp á olnboga. Pilsið á kjólnum var fjórfalt...
Eftir að hafa dansað sjö dansa á danskorti og nokkra frjálsa var ballið búið og þá marseruðum við í kringum Tjörnina. Það var gaman að sjá fólk hægja á bílunum til að horfa á hersinguna. Eini gallinn var að í staðinn fyrir að labba á efri gangstéttinni á Fríkirkjuveginum þá fór fólk niður... Þá sá fólk okkur ekki úr bílunum.
Eftir þetta allt saman fórum við á Devito´s og þar spurði lítil stelpa með Breezer okkur hvort við værum að fara á ball.. Alveg eins og hún.